Προσπαθώ να… κάθομαι ήσυχα και να μην κάνω τον έξυπνο. Ελάτε όμως, αγαπητοί αναγνώστες μου, που ο… διάβολος δεν με αφήνει! Και εξηγούμαι:
Σε μεγάλη και σοβαρή ημερήσια εφημερίδα («ΕΣΤΙΑ») διάβασα προσφάτως ότι οι γείτονές μας οι Τούρκοι προσπαθούν να… καταλάβουν και το Αιγαίο Πέλαγος (και τη θάλασσα δηλαδή) αλλάζοντάς το όνομά του. Βέβαια, επειδή είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει τελείως, χρησιμοποιούν κάποιες «μεσοβέζικες» λύσεις (Turk Aegean)!… Βέβαια, φαντάζομαι ότι ελάχιστοι Τούρκοι γνωρίζουν γιατί το Αιγαίο ονομάζεται έτσι και ποιος ήταν ο Αιγαίας!
Μεταξύ αυτών ήταν κι ένας Τούρκος φίλος μου (χωρίς εισαγωγικά) που τον βοήθησα στο Σηάτλ να βρει σπίτι, να εγκατασταθεί και να ζήσει ανθρώπινα, όσο έμεινε στο Σηάτλ των ΗΠΑ, όπου βρέθηκε αυτός και η οικογένειά του, που απετελείτο από σύζυγο (παιδίατρο) και ένα αγοράκι! Και το όνομα αυτού (του υιού) ΑΙΓΑΙΑΣ! Άραγε πόσους Έλληνες συναντήσατε με αυτό το όνομα[2]; Ο Τούρκος φίλος μου λοιπόν, του οποίου το μικρό όνομα ήταν… Αμήν (Amin: δεν γράφω επίθετο διότι υπάρχουν τα απόρρητα προσωπικά δεδομένα), εξελίχθηκε, έγινε Κοσμήτωρ του Πανεπιστημίου των Αδάνων, ο δε γιος του ο Αιγαίας έγινε γιατρός! Ήταν ένας από τους ελάχιστους Ανθρώπους (με… κεφαλαίο Α) που θυμόταν τη βοήθειά μου και μου έστελνε κάρτες στις χριστιανικές εορτές, μέχρι και προ δεκαετίας περίπου!…
Με την ευκαιρία αναφέρω, διότι δεν γνωρίζω αν η «ΕΣΤΙΑ» δημοσιεύσει τελικώς το «Περί Ομήρου» γράμμα μου, ότι και ο ιερέας στην ενορία μου, της «Παναγίτσας» στο Σηάτλ, Όμηρος ελέγετο και απεβίωσε με το ψαροντούφεκο στο χέρι κάποιο καλοκαίρι που είχε έλθει στο χωριό του για διακοπές, κάπου στα παράλια της Πελοποννήσου, σε ηλικία (μόνον) 44 ετών!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Βλέποντας τον πόλεμο στην Ουκρανία (κυρίως), σκέπτομαι πόσοι άνθρωποι χάνονται καθημερινώς με χρήματα που μπορούσαν να ταΐσουν τους… μισούς πεινασμένους της υφηλίου! Πόσοι από εμάς… πετάμε τα περισσεύματα(;) των τροφίμων μας, ενώ οι συνάνθρωποί μας πεινάνε! Πόσα από τα χρήματά μας (φορολογία, ΕΝΦΙΑ κλπ.) πηγαίνουν… άδικα, πηγαίνουν… «τσάμπα» σε εξοπλισμούς κλπ. κλπ. Και δεν πολιτικολογώ. «Αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο» έλεγαν κάποιοι σοφοί πρόγονοί μας!
Και αυτά τα σκέπτεται και τα γράφει κάποιος που σε λίγες ημέρες θα κάθεται στο μπαλκόνι του στη Χίο και θα βλέπει τον Τσεσμέ, θα ακούει την καμπάνα του Αγίου Νικολάου και του Μοναστηριού (Παναγία Μυρτιδιώτισσα), εκκλησίες που ευρίσκονται κοντά στο σπίτι του, ενώ λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω οι συμπατριώτες μου οι Χιώτες θα υποδέχονται τους Τούρκους, αναλύοντας με στατιστικούς υπολογισμούς το πόσο αυξήθηκε ο τουρισμός φέτος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια κλπ. κλπ.!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Τελειώνοντας, κάνω μια ευχή! Εύχομαι ο θάνατός μου να συμβεί «εν ειρήνη» και να μην είναι αιφνίδιος!…
Χαιρετώ όσους σας, ιδιαιτέρως όσους έχουν το όνομα Αιγαίας και Όμηρος[3], και συμβουλεύω τους Τούρκους φίλους μου (με ή χωρίς εισαγωγικά) να απλώνουν το χέρι τους ΜΟΝΟ μέχρι εκεί που φθάνει!… Μην ξεχνάτε, αγαπητοί φίλοι, ότι οι Τούρκοι φάνηκαν στην περιοχή πολλούς αιώνες μετά τον Όμηρο και τον Αιγαία!
Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι για τα αεροπλάνα F-35 θα πληρώνουν τους Αμερικανούς και… τα εγγόνια μας (ακόμα)!…
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
[1] Ο ιατρός Αναστ. Τριπολίτης (δεν γράφω τίτλους), είναι (είμαι) ως γνωστόν Χιώτης, επομένως… Αιγαιοπελαγίτης και ως εκ τούτου δύναμαι να ομιλώ και να γράφω για το… Αιγαίον Πέλαγος!…
[2] Προ ημερών έγραψα γράμμα που απευθύνετο στην «ΕΣΤΙΑ» με το ίδιο ερώτημα «Πόσους ΟΜΗΡΟΥΣ γνωρίζετε στην Ελλάδα;» στο οποίο ανέφερα ότι ο Τούρκος Πρόξενος στην Κομοτηνή ονομάζετο ΟΜΗΡΟΣ (και ας μην ξεχνάμε και τον Ομέρ Βρυώνη!…).
[3] Άγιος Όμηρος υπάρχει και μάλλον και Άγιος Αιγαίας!…
